Philippe en de regenboog

1 07 2011

Mark Renshaw, Cavendish’ favoriete lead-out, liet vandaag op cyclingnews.com optekenen dat hij het betreurt dat het aantal sprintetappes in rittenwedstrijden afneemt: in de Giro, de Dauphiné en de Ronde van Zwitserland samen eindigden vier ritten met een massaspurt op het vlakke. In 2010 waren er dat in dezelfde races nog acht.

Ook bij het uittekenen van de Tour lijken de parcoursbouwers niet echt aan de sprinters gedacht te hebben. Met in rit één meteen een aankomst op de Mont des Alouettes en de dag nadien een ploegentijdrit, lijkt de kans klein dat na de eerste week – traditioneel een sprintersfestival – Cavendish, Hushovd, Farrar of Boonen de gele trui draagt.

Het is zelfs niet onwaarschijnlijk dat alle bovengenoemde snelle mannen het ook een hele Tour zonder groen zullen moeten stellen. Het is immers honderd procent zeker dat ene Philippe Gilbert rit 1, 4 en 8 wint, en dankzij een wijziging in het reglement voor de puntentrui – met een supersprint voor vrij veel groene punten halverwege elke rit – zal Gilbert ook in het hooggebergte kunnen scoren.

De blonde Belg wordt dus nóg kleurrijker de komende dagen. Hij verzamelde in 2011 al leiderstruien in de Ronde van België en de Ster ZLM Toer, en draagt sinds vorige week ook de Belgische driekleur. Boven op de Mont des Alouettes voegt hij daar morgen een geel, groen en rood gestippeld stuk textiel aan toe. In de ploegentijdrit zal hij er dan ook uitzien als een regenboog, en het zou al heel vreemd moeten lopen als dat niet ook het geval is eind september in Kopenhagen.

Renshaw heeft natuurlijk een punt, maar ook met een Giro voor sprinters zou noch Cavendish noch Farrar of Hushovd de voorlopige zegekoning van 2011 zijn. Gilbert is met twaalf zeges – veertien, als je de criteriums meetelt – op dit moment de absolute nummer één wat dat betreft. Toen hij afgelopen zondag, nota bene als topfavoriet, een zo goed als biljartvlak BK won, wisten we het gewoon zeker: de Phil wint dit jaar (bijna) alles!





Het jaar van de druk

11 01 2011

Gisteren werd in Rotterdam Vacansoleil – DCM voorgesteld. Vacansoleil is voor het eerst een ProTeam en staat dus – met eindelijk een gegarandeerde (en zelfs verplichte) deelname aan alle grote koersen, inclusief Giro, Tour en Vuelta – voor het jaar van de waarheid. Doordat het team tot vorig jaar steeds net naast een groterondeticket greep, konden de renners in iets kleinere wedstrijden complexloos mooie resultaten bijeenfietsen. Dit jaar is het erop of eronder!

De nieuwe toppers van Vacansoleil staan individueel voor een gelijkaardige, allerminst vrijblijvende opdracht. Stijn Devolder reed in 2010 een minder seizoen – waarin hij wél tweemaal kampioen van België werd en ook de eindzege in de Ronde van België pakte – en moet nu opnieuw op zoek naar de grootse klassieke prestaties van de jaren daarvoor (of naar een eerste glansrol in de Tour).

Riccardo Riccò moet in 2011 dan weer de laatste hand leggen aan zijn comeback na de positieve plas in de Tour van 2008. Vorig jaar won hij dan wel zeven wedstrijden, dit jaar zal hij echt kunnen (moeten?) bewijzen dat dit niet het tijdperk van Contador en Schleck, maar dat van Contador en Schleck én Riccò is. Winst in de Giro, of toch iets wat heel dicht in de buurt komt, dat is de loodzware Vacansoleil-hoop die op Riccardo’s schouders rust. Hopelijk bezwijken ze niet, die schouders…